جریمه(خلیل جوادی)
میگن بــرادرای اهل ایمـــــــــان
بــــرای اصـلاح ا مــــــور نسوان ـ
نشستنو حســـــابی طرح دادن
حـدود منـکراتـــو شــــــرح دادن
یه طرح خو بو فوق العــاده جامع
قــــابل استـفــــاده در مجـــــــامع
برادرا فکــــرای بکــری کــــــــردن
که خواهــرا ولنگو بــــــــاز نگـردن
بـــــــــرای آرایـش صــــــورت زن
کـــــــلّی جریمه در نظــر گـــرفتن
جریمه مـــــالیــــات زیبــــــــــاییه
یه جور مجــــــازات سر پــــــاییه
عزیز من کی گفته خوشگل بشی؟
بـــاعث اختلال و مشکل بشی
یه عــــالِمی توی کتــــاب نـوشته
دختر اگه قشنگ بـــــاشه زشته
بعضــیا در بـــــاره ی خلقت زن
چیزای خیلی جــالبی نوشتن
میتونم آدرس بدم ، که سرکـار
رجو کنی به جلد هفت “اسفار” *۱
اونجا یه چیزایی نوشته “ملا ” *۲
نگو بگم ، که روم نمیشه والا
تمـــوم دخترایی کــه خـوشگلن
بـاعث و بــــانی هــزار مشکلن
ایــنه نشونیـــــــا ی دختر خـوب
چونه چکش ،دماغ مثل گوشکوب
دختره بـــــا سبیل نصــفه نیمه
هر جـــــا بـره معـــافه از جریمه
کـــــارش اگـه گیرکنه تــــو اداره
تــــــــار سبیلشو گــــرو میـذاره
تمــــــوم چیـزای تکـــون دهنده
مــال همین حجـــاب نیـم بنده
جریمه هـا میاد تو سامـــانه ها
اضـافه می کنن بــه یــــارانه ها
صد تــــا بلا از سرمــون رد میشه
کلی ام ایجــــــاد در آمـد میشه
هـــزار تومن برای هر تــــــار مو
میخــوای جریمت نکنن بذار تــو
نــــاخن لاک خورده هم فلان قد
خودش میشه یه عـــالمه در آمد
پوست برُ نزه میشه سیصد هزار
هر چی پس انداز داری وردار بیار
جریـــمه ی آستینـــــــای کـوتـاه
میشه برابر حقـوق یک مـــــــــاه
کـاش یکی قــــانون جدید بیــاره
کـه ” فکر کوتــاه “، جریمه داره
جـــریمه ی عینک بــــالای سر
از لاک نـــاخن ام میشه بیشتر
دختره کــه دس نگـــرِِِ بـــابــاشه
ممکنه پول تو کیف نداشته باشه
شمــــاره ی ملی بــــرای ایــنه
که دختـــرا بچسبونن به سینه
پلیس شمــــاره هـــارو ور میداره
بـرای هـــر خلاف یه کـد میذاره
خلاصه این که شرح احوالشــــون
میره توی نامه ی اعمـالشـــون
زنای شل حجــــاب بعد چن مـــاه
میــــــان و می رسن سر بزنگـاه
اونــــا کــــــه قـصد ازدواج دارن
بــــــاید خلافی بگــــــــیرن بیــارن
امـــــــــا فقــــط گــرفتن خلافی
برای دفتر خونه نیست کــــــــافی
اون کـــــه برای ثبت عقد میــره
مــــاینه فنی ام بــــــاید بگـــیره
شــکر خدا الان تــــو این مملکت
نه اعتیـــــاد وجـود داره نه سرقت
شبـــــــا در مـــــــاشینتو وا بذار
کیف پر از پولتــــو هم جــــا بذار
تـــــو مملکت وفــــــــــور امنـیته
الان هـمه خیـــــالـشون راحـته
مـواد فروش که مطلقــــا نداریم
خواسته باشین میریم دلیل میاریم
مشکل ازدواج و کــار و مسکن
تو مملکت به کل شده ریشه کن
رشـــــوه و اختلاس تــــوی اداره
حتی یه مــــورد ام وجــود نداره
حل شده کل مشکـــلات کشور
مـونده فقط ” عینک بــالای سر “
یه چی بگم پیش خودت بمــونه
ذلّت مــــا حـــــاصل فکرمـــونه
ســوال من اینه ، چرا طــــالبــان
عمل میـاد یه جایی مثل افغان ؟
چرا سوئیس طــــــالبان نداره؟
که هر بلایی سرشــون بیـــاره
چــــرا یه طــالبان برای درمان
گیر نمیاد تو انگلیس و آلمــان؟
از ســر درده هر چـه می نویسم
دلم ورم کـــرده که می نویسم
آهای قلم ، قربون شکل ماهت
فدای بـــــوی جوهر سیـاهت
دَوُوم بیار هنوز زیــــــاده کارم
هزار تــــا شعر نــا نوشته دارم
