راک : سبکی نو با نگاهی رازالود
پاپولی- کیارش اخوان (گزیده)
پایه های راک ایرانی :
موسیقی راک در ایران در اویل دهه چهل خورشیدی پا گرفت .
در این دوره نمی توان از کوروش یغمایی و فریدون فروغی و فرهاد مهرداد چشم پوشی کرد زیرا این هنرمندان نقش مهمی در پیشرفت و تشکیل اولین هسته های راک در ایران داشتند.
راک ایران در دهه ۵۰ و۴۰ :
در این دوره موسیقی سنتی محبوبیت زیادی در بین عموم مردم داشت و موسیقی پاپ هم در حال بیشرفت روز افزون بود که در این زمان راک در ذهن ها نهفته بود و فعالیتی نداشت. شاید بتوان گفت دهه ۵۰ فقط به موسیقی پاپ تعلق داشت.
سبک شناسی راک ایرانی :
موسیقی راک ایرانی متاثر از راک انگلیسی و راک امریکایی است . در این سبک از ساز های درام و گیتار الکتریک و بیس استفاده می شود.نکته جالب راک ایرانی تلفیق موسیقی ایرانی و لحن ها و ساز اصیل ایرانی با موسیقی مدرن غرب است.
احیاء دوباره راک ایرانی :
در دهه 70 فرصت طلایی برای راک به وجود امد تا دوباره به صحنه موسیقی کشور باز گردد.
گروه های زیر زمینی در سال۷۸ به اوج خود رسید این موضوع در زمانی به انجام رسید که کسی به طور رسمی از این سبک حمایت نکرده و حتی کنسرت و البومی با این مضون به اجرا در نیامد.
همان طور که گفته شد تا به این زمان هیچ کنسرتی به عنوان راک به انجام نرسیده بود و تنها یک بار در جشنواره ی تحت عنوان جشنواره ی ( پاپ ایران ) برگزار شد که تمام خوانندگان پاپ در ان شرکت کردند و در این بین کاوه یغمایی با سبک راک ولی به عنوان موسیقی پاپ در این جشنواره شرکت کرد که او توانست عنوان بهترین گروه را در این جشنواره به دست آورد.
در همین سال ها بود که جو تازه از در ایران به وجود امد و جوان های ایرانی به این سبک گرایش پیدا کردند.
اوج عظمت راک ایرانی :
در دهه ۸۰ موسیقی راک پیشرفت های زیاد خود رابه اوج رساند.
تنها استثناء در موسیقی راک ایران رضا یزدانی است که توانسته در این عرصه به هنرنمایی مجاز بپردازد.
