عذاب خاطره ها

نکند که “دریای خیالی” چشمان تو؛
میان بغض ثانیه ها “ســـــراب” شود
یا که حجــم طنین “صدای “مبـــهمت؛
در سکوت “گوشهای من “خراب شود

نکنـــــــــد که” اَبرَکِ یادِ هــــــــوایِ تـــــو”؛
در کف دستان عشق من، “حباب” شود؛
یا که “خوشه های انگور” زلف تو؛
برای قلب ناکسان “شراب” شود؛
روزی رسد که هر نفس، “خاطرات ما”؛
برای من و تو مایه ی “عــــذاب” شود؛
ترسم از روزیست که “دلتنـــگ” می شوی؛
روزی که دلم به حال قافیه ها “کباب” شود…..
سحر زمردی